Σε πρακτικό επίσης επίπεδο η μικρή εκεχειρία μπορεί να συγκεκριμενοποιηθεί ως δίκαια μεταχείριση του συνανθρώπου, ως αποφυγή κάθε αθέμιτου και αντικοινωνικού ανταγωνισμού στις καθημερινές συναλλαγές μας, ως χρήση του διαλόγου που εξομαλύνει τις διαφορές μας και ως μέσο για την εξανθρωπιστική εκπαίδευση του επιμέρους ανθρώπου πριν εκείνος αναλάβει τη μεγάλη αποστολή να διασώσει την παγκόσμια ειρήνη. Η μικρή εκεχειρία μας δηλαδή είναι σύμφωνη με το ανθρώπινο μέτρο, την έκταση του τόπου μας και διέπεται από τους κανόνες που ρυθμίζουν την παγκόσμια τάξη και την ευταξία του διαχρονικού ανθρώπου. Συνεπώς η μικρή εκεχειρία είναι μια μικρή και ταυτόχρονα μεγάλη πράξη ειρήνης, οι αναγκαίες διατυπώσεις για την εισαγωγή σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία και η πιο υπεύθυνη και αποτελεσματική πρακτική ώστε με τις μικρές ανθρώπινες δυνάμεις κάθε άνθρωπος να αναλαμβάνει τις μεγάλες ευθύνες της εποχής και το χρέος του διαχρονικού ανθρώπου.
Επειδή η γνώση πάντοτε και η συνείδηση μιας πραγματικότητας συνιστά τον πιο ασφαλή τρόπο να επιλύει κανείς προβλήματα χρειάζεται πριν από κάθε απόφαση και σχεδιασμό των πράξεων για τη διαχείρισή τους η γνώση τους. Η ανάγκη αυτή διέπει και το θέμα της εκεχειρίας η υπηρεσία της οποίας επιβάλλει τη συνείδηση του νέου περιεχομένου της και την προσαρμογή του στον τρόπο υλοποίησης που αυτός ο παράγοντας υπαγορεύει. Αυτό σημαίνει πως περισσότερο από κάθε άλλη φορά σήμερα απαιτείται ο συγκεκριμένος προσανατολισμός του ανθρώπου σε θέματα ειρήνευσης του καθημερινού περιβάλλοντός του γιατί με αυτόν τον τρόπο επωφελείται ο ίδιος άμεσα από την επιμέρους εκεχειρία του και ταυτόχρονα ασκείται στη μεγάλη ιδέα της. Έτσι ο άνθρωπος ζει και οραματίζεται την ειρήνη και γίνεται χρήσιμος για τον εαυτό του και για το σύνολο, γι’ αυτό
«ἀντί πολέμου εἰρήνην ἑλώμεθα» όπως έλεγε ο Θουκυδίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου